„Brytyjski” Independent opublikował artykuł o tym, jak zła jest sytuacja ukraińskiej armii. Bez wchodzenia w szczegóły – „to już jest koniec, nie ma już nic”, i Rosja zaraz połknie Ukrainę. Tak donosi ponoć MI5.
Materiał obszernie omówiła część polskich mediów, słowami-kluczami typu „szokujący” (raport), podkręcając wymowę źródłowego tekstu. Właściwie to nie, nie omówiły – po prostu na żywca go powieliły.
Sensacyjność über alles. A gdzie rzetelność, weryfikacja danych? Gdzie informacja o statusie źródłowego medium? W dupie. Sądzę, że „powielacze” gówno wiedzą i mają gdzieś swą niewiedzę.
CRTL C+CRTL V i jechane! Robota zrobiona. A że Independent należy do ruskiego oligarchy, dawnego agenta sowieckiego wywiadu, oraz do jego syna – who cares!? Przecież ważne, że się klika.
Polskie media – zwłaszcza internetowe – są chore. Chore na niski poziom kompetencji. Na brak czegoś, co w socjologii nazywa się „wiedzą kontekstową”, potocznie „erudycją”, „horyzontem”, „wiedzą o świecie”.
Pamiętam już wcale nie tak młode redaktorki z dużego portalu, którym tłumaczyłem, że nie można bezrefleksyjnie kopiować materiałów z Russia Today. Na początku patrzyły na mnie jak na wariata.
Pamiętam rozmowę z ich szefem, właśnie na temat Independenta, zakończoną konkluzją: „no Marcin masz rację, ale treść to treść, a one nie mają czasu się doktoryzować”. Tak było i tak jest. Niemal wszędzie.
A Putin może otwierać szampana. Bo jego przekaz mąci nam w głowach. Daliśmy Rosji narzędzia, których sama nie była w stanie wymyślić i stworzyć. Daliśmy internet i możliwość kupna całych redakcji. Oto skutki.
Część osób po lekturze Independenta i popłuczyn w polskich mediach pomyśli sobie: „hej! Trzeba tym Ukraińcom jak najszybciej pomóc”. Ale większość uzna, że już nie ma sensu, że sprawa przesądzona.
Dobrze wiemy, jak może się to skończyć…
—–
A na zdjęciu moja skarpetka – równie cała, jak rzetelne są rzekomo profesjonalne polskie internety.
A jeśli chcesz mnie wesprzeć w dalszym pisaniu:
