Wczoraj wieczorem para dyżurna polskich F-16 przechwyciła nad Bałtykiem rosyjskiego Su-24. Poinformował o tym na konferencji prasowej minister obrony narodowej Władysław Kosiniak-Kamysz.
– Samolot wykonywał niebezpieczne manewry, nasza para dyżurna zlokalizowała go, przechwyciła i skutecznie odstraszyła – przekazał wicepremier. Brzmi to bardzo poważnie, wręcz groźnie, pozwólcie więc, że wyjaśnię kilka istotnych kwestii.
Do zdarzenia doszło w pobliżu granic państw nadbałtyckich, ale nad wodami międzynarodowymi. Su-24 nie naruszył przestrzeni powietrznej NATO.
Co robili tam Polacy? Cztery nasze F-16 stacjonują obecnie na Litwie, w bazie Szawle. Są tam w ramach natowskiej misji Air Policing, która ma rotacyjny charakter. Państwa nadbałtyckie nie posiadają własnego lotnictwa myśliwskiego, stąd konieczność sojuszniczego wsparcia.
Minister KK mówił na konferencji, że polecenie przechwycenia wydało „dowództwo NATO w Europie” – jakie? Chodzi o centrum operacyjne CAOC (Combined Air Operation Centre), które znajduje się w niemieckim Uedem i odpowiada za koordynację operacji lotniczych w naszej części Europy.
Na czym w ogóle polega przechwycenie? To słowo w języku polskim „waży” znacznie więcej niż procedura, jaką opisuje. Ta zaś jest banalna. Zadaniem pary dyżurnej jest dotarcie do „intruza” i jego wizualna identyfikacja. To pierwsza część misji, o drugiej dalej.
rosjanie nad Bałtykiem latają nad wodami międzynarodowymi (zwykle w drodze z i do obwodu królewieckiego), a naruszenia przestrzeni należą do rzadkości, trwają zwykle kilka sekund i najczęściej nie są intencjonalne (ten rejon usiany jest maleńkimi wyspami, należącymi do krajów nadbałtyckich, łatwo nad nie wlecieć). Mimo to trzeba ich przechwytywać – dlaczego? Ano dlatego, że moskale od lat ignorują obowiązek składania planów lotu i poruszania się z włączonym transponderem. Wojskowe radary widzą ich maszyny, ale dla cywilnych systemów pozostają one niewidzialne. A to stwarza potencjalne zagrożenie dla ruchu lotniczego. Przechwycenie jest więc nade wszystko dalszym lotem w towarzystwie rosjan, aż do opuszczenia rejonu odpowiedzialności. W tym czasie transpondery pary dyżurnej niejako w zastępstwie wskazują lokalizację „niewidzianego” samolotu.
O jakie niebezpieczne manewry mogło chodzić ministrowi? Zapewne o sam lot „nieświecącej na radarach” maszyny. Su-24 to bombowiec, ciężka maszyna niestworzona do „fikołków”. Nie sądzę, by jej pilot uskuteczniał jakiś rodzaj pozorowanego dog-fightu (walki powietrznej).
Ale owszem, po wybuchu pełnoskalowej wojny w Ukrainie, charakter przechwyceń się zmienił – rosjanie regularnie wykonują niebezpieczne manewry w pobliżu natowskich maszyn. „Koziołkują” rosyjscy myśliwcy, najczęściej na maszynach typu Su-27. Zwykle tworząc przy tym większe zagrożenie dla siebie, wszak w ich działaniach nie ma kunsztu, jest za to sporo brawury.
I owszem, nasi latają z bojowym uzbrojeniem. Biorąc pod uwagę różnice w poziomach wyszkolenia i przewagę techniczną, w razie twardej konfrontacji te fiołki źle by się dla ruskich skończyły.
Dziękuję za lekturę, dobrego weekendu Wam życzę!
—–
Zachęcam Was do wsparcia mojego ukraińskiego raportu, który w znaczniej mierze powstaje dzięki Wam – Waszym subskrypcjom i „kawom”.
Tych, którzy wybierają opcję wsparcia „sporadycznie/jednorazowo”, zachęcam do wykorzystywania mechanizmu buycoffee.to.
Osoby, które chciałyby czynić to regularnie, zapraszam na moje konto na Patronite:
No i polecam odwiedziny w e-sklepie Patronite, gdzie można nabyć moje książki w wersji z autografem i pozdrowieniami. Pełną ofertę znajdziecie pod tym linkiem.
Nz. F-16 podczas misji AP/fot. Bartek Bera
